Μόνο δεύτερες σκέψεις φίλε, αναγνώστη

Παρτ ουαν

 

Όταν πέφτει το σκοτάδι
Κι όταν είναι συννεφιά
Έρχεται η νοσταλγία
Να μου κάψει την καρδιά
Νοιώθω δίπλα μου πως είσαι
Και μεθάμε με φιλιά
Μα σαν δω πως είμαι μόνος
Ένα δάκρυ μου κυλά
Έτσι μ' όνειρα παρμένος
Με θλιμμένη την καρδιά
Νοσταλγώ τα δυο σου μάτια
Που δε θα ξανάβρω πια 

Παρτ του

Τώρα πια που σιγοσβήνει
η τρελή αγάπη μας εκείνη
κι εφιάλτης έγινες,όμορφο όνειρό μου
πάρε πια το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου

Τίποτε πια δεν μας δένει
και γι' αυτό πριν γίνουμε δυο ξένοι
φίλα με στερνή φορά
κι ύστερα μωρό μου
πάρε εσύ το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου

Ας μην πούμε ούτε συγνώμη
και μπροστά σ' αυτό το σταυροδρόμι
για καλό σου,βέβαια,
και για το καλό μου
πάρε πια το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου

υγ.  Αν μου έλεγε κανείς στα τέλη του καλοκαιριού πως θα συνέβαιναν όλα αυτά πιθανότατα δεν θα του ξαναμιλούσα!