Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Γιατί με έναν μαγικό τρόπο φέτος καταφέραμε να προβλέπουμε γεγονότα...

αινιγματικές αυτοκτονίες, παραφράσεις τραγουδιών κ.τ.λ.





Άσχετα αν οι άλλοι μας περιορίζουν λες και είμαστε ναρκομανείς στην απεξάρτηση...Εμείς ανυπόταχτα προβλέπουμε ακόμα μέσα από τα κελιά του εγκλεισμού!



Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Θα ήταν το δίχως άλλο καθαρή παραδοξότητα



...να μην πεθάνει. Πέθανε το λοιπόν και δεν μας άφησε ούτε μισή γλυκιά ανάμνηση, ούτε μισή χαρά, ούτε μισή λαχτάρα. Τώρα εκεί κάπου στα αζήτητα της μνήμης ίσως ξαναφανεί αλλά που καιρός για μνήμες. Λίγο πριν ξεχάσω για πάντα, θα θυμηθώ κάτι τελευταίο, ένα ευφάνταστο βράδυ που είχε δημιουργήσει στην προσπάθειά του να αναχαιτήσει και την τελευταία ελπίδα μέσα του- με μουσική και τζιν. Τότε δεν το κατάλαβα, λίγο αργότερα από μία βδομάδα θα έψαχνα για γιατρό. Βέβαια όλα αυτά τώρα συνέβησαν σε ένα όνειρο, καλοκαιρινό, ζεστό και υγρό, όπως αυτά τα όνειρα που ξυπνάς με γεμάτο το στόμα από πίκρα, οι σιελογόνοι ξεχειλίζουν από ανάγκη για γλυκό, ιδρωμένοι μέχρι και οι λαγόνες και το κεφάλι λες κι έχει χτυπήσει εκατοντάδες φορές σε ντουβάρι - ένα όνειρο που δεν θες να ξαναδείς ούτε και πρόκειται. Ήθελε να γίνει ναυτικός. Καλά ταξίδια.